Op de begraafplaats van de Londense wijk Stoke Newington wordt het lichaam van een jonge vrouw gevonden: iemand heeft haar halsslagader doorboord, waardoor ze is doodgebloed. Ondertussen gaat een andere jonge vrouw uit New Forest op zoek naar haar vriendin, die zonder veel uitleg naar Londen zou zijn vertrokken. Haar verloofde, rietdekker Gordon Jossie, gedraagt zich echter heel eigenaardig. Wat doet haar auto bovendien in zijn schuur? Vrij snel wordt het slachtoffer geïdentificeerd als de verdwenen vrouw. Maar wie heeft haar vermoord en waarom?
Omdat de politie de voorbije jaren geconfronteerd werd met allerlei beschuldigingen, gaande van geïnstitutionaliseerd racisme tot grove incompetentie, hoopt ze met de aanstelling van de vrouwelijke hoofdinspecteur Isabelle Ardery een goede beurt te maken in de pers. Ardery is niet alleen nieuw in Londen, ze is ook nieuw bij de ‘Met’. Ze krijgt meteen een moordzaak in haar schoot geworpen en moet bovendien samenwerken met een team dat nog steeds loyaal is aan de vorige hoofdinspecteur Thomas Lynley, die na de dood van zijn vrouw en ongeboren kind met buitengewoon verlof is gegaan. Lynley, die te doen heeft met de positie waarin de plaatsvervangend hoofdinspecteur zich bevindt, stelt zijn sociale vaardigheden en intuïtie tot haar beschikking.
Met de hete adem van haar directe baas in haar nek focust Ardery op de verdachte musicus Yukio Matsumoto: het moordwapen is in zijn bezit, zijn schoenen en kleren zitten onder het bloed van het slachtoffer en hij is een schizofreen die zijn medicijnen niet wil nemen. Tijdens zijn ondervraging slaat de verdachte op de vlucht en belandt hij in comateuze toestand in het ziekenhuis. Ardery bevindt zich nu in een wirwar van onmogelijke omstandigheden: de broer van de verdachte is een beroemd cellist, de pers smeert het verhaal breed uit en het bewijs wijst in alle mogelijke richtingen. Kortom, dit is geen vuurdoop meer maar een heus inferno. En ondertussen doet de eigenwijze Barbara Havers, tegen alle bevelen in, haar eigen onderzoek in het zuiden van Engeland.
In haar vorige boek, In wankel evenwicht, zette Elizabeth George haar protagonist Thomas Lynley aan de zijlijn. In Lichaam van de dood is Lynley terug, maar speelt hij geen rol van betekenis meer. Of zoals Barbara Havers het uitdrukt: ‘In plaats van een lopende gewonde in Cornwall twee maanden geleden, een wandelende toeschouwer nu’. Voor vele fans is dit een gemiste kans. Nochtans is dit boek beter dan het vorige, en George verdient alle krediet omwille van haar doordachte karaktertekeningen, fijne humor, maatschappijkritische kanttekeningen en liefdevolle beschrijvingen van het Engelse landschap. [Myriam Bellens] Verberg tekst

Inspecteur Lynley is de dood van zijn vrouw nog niet te boven, maar gaat op verzoek van zijn vervangster inspecteur Isabelle Ardery weer aan het werk. Samen onderzoeken ze de moord op een jonge vrouw, dood gevonden op een Londense begraafplaats. Verdachten te over, zowel in Londen als in New Forest waar het slachtoffer vandaan kwam. Lynley en de carrièrebeluste Isabelle (gescheiden, drankprobleem) doen onderzoek in Londen, Barbara Havers vertrekt met collega Nkata naar het schilderachtige New Forest district. In verschillende verhaallijnen worden enkele potentiële verdachten en de twee teams rechercheurs gevolgd. Langzaam wordt duidelijk waarom een twintig jaar oude gruwelijke moord (twee schooljongetjes die een peuter vermoordden, analoog aan de James Bulger-zaak) door het verhaal heen is gevlochten. Deel 16 in de Lynley-serie die ook tot een succesvolle tv-serie is bewerkt. Een goede psychologische misdaadroman; op plot, speurwerk en de personages is niet veel aan te merken, en er is ook weer een sfeervolle, bijna toeristisch uitgewerkte achtergrond (New Forest), maar het elan uit de eerste 10 delen ontbreekt. Het verhaal is erg breed uitgesponnen en daardoor bij vlagen wat taai. Soepel vertaald. Kreeg drie sterren op Crimezone. www.elizabethgeorgeonline.com. Normale druk. Verberg tekst