Sander woont samen met zijn zusje Samira, zijn peuterbroertje Pepijn en zijn ouders hoog in de heuvels. Zijn papa heeft beelden voor de kerststal gesneden en wil die naar de stad brengen. In de heuvels waart echter een witte wolf rond waar jagers de jacht op geopend hebben. De bewoners zijn erg bang voor de wolf en de schoten en ook Sander maakt zich zorgen als ze met de slee naar de stad vertrekken. Het gezin is nog maar net vertrokken of een sneeuwbui barst in alle hevigheid los.
Gelukkig geraakt het gezelschap veilig en wel in de stad. Daar bemerken ze echter dat Pepijn verdwenen is. Ook het beeld van het kerstkindje vinden ze niet meer terug. De jagers organiseren een zoektocht om Pepijn te vinden. Mama bakt zijn lievelingskruidkoekjes in de hoop dat hij misschien op de geur zal afkomen. Maar er gebeurt niets en iedereen vreest het ergste. Op kerstavond is er nog altijd geen Pepijn te bespeuren, maar Sander hoort schoten. Hij gaat naar buiten en ontdekt de gloeiende ogen van de witte wolf. De wolf sluipt in de richting van Sander en er weerklinkt een knal. De witte wolf valt neer, uit zijn bek stroomt bloed. Het is een wolvin en Sander ziet Pepijn tevoorschijn kruipen vanonder haar vacht. Hij is ongedeerd en houdt in zijn handje het kerstkindbeeldje.
In zijn brabbeltaaltje vertelt Pepijn het hele verhaal. Hoe hij bij een slingerbeweging van de slee het beeldje verloor en hoe hij zich te ver over de rand had gebogen en ten slotte voorover was getuimeld. De witte wolvin heeft hem meegenomen naar haar hol, heeft hem schoongelikt, hem met haar vacht warm gehouden en hem laten drinken van haar melk. Pepijn heeft verdriet om de dode wolvin. Met Kerstmis begraaft papa haar in de tuin. Als het lente wordt, groeit er op de plaats waar de wolf begraven is, Wolfsmelk.
Witte wolf van Kristien Dieltiens is een duidelijk opgebouwd verhaal met een duidelijke bladspiegel, eenvoudig taalgebruik en goed leesbaar. De kleurrijke illustraties ondersteunen het verhaal en op een kijkplaat worden de belangrijkste personages voorgesteld. Met deze speciale aandacht voor illustraties en opmaak wil de auteur tegemoetkomen aan de behoeften van dyslectische lezers.
Het verhaal op zich geeft enerzijds een zeer realistisch beeld van een familie die in het hoge Noorden woont, anderzijds tart de verdwijning van peuter Pepijn, die in de laadbak van de slee wordt gelegd en waar niemand van de familie verder nog naar omkijkt, alle geloofwaardigheid. Dit gevoel vergroot als je bedenkt dat de rit niet zonder gevaar is (schoten, noodweer, wolven in de nabijheid). Pas als de familie in de stad arriveert, merken ze dat Pepijn verdwenen is. Ook het terugvinden van Pepijn, waarbij de witte wolf gedood wordt, overtuigt niet echt. De vraag blijft hoe en waarom de wolf Pepijn ten slotte terug naar huis brengt. Symbolisch is de plant Wolfsmelk, die op de plaats van de begraven wolf bloeit. Door dit beeld blijft de lezer toch nog achter met een goed gevoel. Op de laatste bladzijden wordt de serie voorgesteld met een toevoeging van 'Tips voor ouders'. Het boek wordt geleverd met een cd waarop het eerste hoofdstuk van het verhaal wordt voorgelezen. [Patricia De Landtsheer] Verberg tekst

Sander woont samen met zijn ouders, zusje Samira en broertje Pepijn in een afgelegen gebied waar een witte wolf rondzwerft. Het is bijna Kerstmis en er ligt veel sneeuw. Toch moet de familie met de slee naar de stad. Er volgt een spannende tocht. Als ze de stad bereiken, blijkt Pepijn, die achterin de slee zat, verdwenen te zijn, terwijl de wolf in de buurt gesignaleerd is. Een spannend en eenvoudig opgebouwd verhaal dat blijft boeien en waarin de lezer zich met Sander kan identificeren. Geschreven in makkelijk taalgebruik in de verleden tijdsvorm, AVI-E5. Enkele paginagrote, gekleurde illustraties met sfeervolle wintertaferelen ondersteunen de tekst. Prettig lezende bladspiegel door de ruime marges en het gebruik van een speciaal voor dyslectici ontwikkeld lettertype. Bevat extra leeshulp in de vorm van een kijkplaat met daarop de hoofdpersonen, twee uitklapbare flappen met woordverklaringen, tips voor de ouders en een cd met leesinstructie en een voorgelezen eerste hoofdstuk van elk van de acht delen uit de serie 'Zoeklicht dyslexie'*. Vanaf ca. 9 jaar. Verberg tekst

Zoeklicht dyslexie is een speciale serie, gericht op kinderen die het erg moeilijk hebben met lezen. Er wordt echt getracht om deze boekjes voor hen aantrekkelijk te maken. Hiervoor wordt gebruik gemaakt van een heel aantal hulpmiddelen: een luister-cd met het eerste hoofdstuk van het boek; uitvouwflappen aan het begin en eind van het boek, die de hoofdpersonages met hun namen en ook eventuele probleemwoorden uitbeelden; het vaak herhalen van moeilijke woorden; het gebruik van getint papier zodat het contrast tussen papier en letters vermindert. Tot slot is er een speciaal lettertype, Read Regular, speciaal ontworpen voor dyslectische kinderen. Eén van de kenmerken hiervan is dat het onderscheid tussen letters groter is (bijv. b en d) en er niet zomaar gespiegeld wordt. Bovendien vind je nog enkele nuttige en bruikbare leestips op de laatste pagina’s van elk boekje terug. Het is winter en bar koud. Rond het huis van Sander dwaalt een wolf rond. De jagers van het dorp proberen hem op te sporen maar dat lukt niet. Het gezin moet naar het dorp en omdat het zo gesneeuwd heeft zullen ze met de slee moeten gaan. Pepijn, het kleine broertje van Sander, mag achterin de bak van de slee zitten, lekker warm tussen de dekens. Onderweg ziet Sander de sporen van de wolf. Zijn vader heeft ze ook gezien maar ze zeggen tegen de rest van het gezin niets om geen onrust te wekken. Als ze in het dorp toekomen, merken ze dat Pepijn verdwenen is ... Wat is er met hem gebeurd? Wat als de wolf in de buurt is? De zoektocht naar Pepijn begint en dan blijkt dat die gevaarlijke wolf toch niet zo gevaarlijk is ... ‘Witte wolf’ is een verhaal dat erg vlot leest. Spanning en verhaallijn zijn goed opgebouwd. Bovendien is het een onderwerp dat veel kinderen aanspreekt zodat ze het verhaal vol overgave zullen lezen.

Verberg tekst