Roesty Spetter is het nieuwe hersenspinsel van jeugdauteur Marc de Bel. In tegenstelling tot andere verhalen is het hoofdpersonage hier echter geen puber, maar een kater met eigenzinnige trekjes. Natuurlijk zit ook Kitnapping bij vollemaan! weer vol typische de Bel-ingrediënten, gaande van schalkse humor tot eerste liefdesperikelen.

Het lijdt geen twijfel: Roesty Spetter moet dé nieuwe held worden voor heel wat jonge lezers, en daarvoor werden kosten noch moeite gespaard. Bewijs daarvan is het feit dat Roesty al hevig gepromoot werd tijdens de Kattenstoet te Ieper. Via een wedstrijd konden kinderen hun ontwerp voor de kater indienen, en onder heel wat persaandacht werd daarna de uiteindelijke winnaar gekozen. Bovendien spreekt de cover over een "nieuwe succesreeks", terwijl het toch slechts om het eerste en (voorlopig) enige boek in de reeks gaat. Een slimme commerciële zet is het echter wel. Het tweede boek, De bal van Bill Jart, is immers al in voorbereiding.

Het verhaal zelf is aardig, maar vernieuwend is het niet. Roesty beleeft heel wat avonturen die in een groot tempo aan elkaar geregen worden. Daarbij komen een pak clichésituaties aan bod: de kater gaat op zoek naar lekker eten, maakt ruzie met straatkatten, wordt verliefd en krijgt het aan de stok met honden. Gelukkig krijgen we op het einde toch nog een enigszins verrassende situatie voorgeschoteld wanneer Roesty op zoek gaat naar zijn gekidnapte vriendinnetje. Hij komt zo terecht bij COTZ, het Centrum voor Onderzoek naar Tropische Ziekten en ontdekt welke proeven de dieren moeten ondergaan. Wanneer Roesty enkele dieren bevrijdt en ze ontdekt worden, is dit het begin van een reeks spannende ontwikkelingen.

Kitnapping bij vollemaan! heeft een handig formaat dat goed in de hand ligt. Hoewel het bijna 200 pagina's telt, leest het verhaal als een trein. Dit is te wijten aan de opdeling in zeer korte hoofdstukken, waarvan sommige zelfs amper twee pagina's lang zijn.

De typografie wordt aangepast naargelang de situatie. Wanneer een personage fluistert, worden de letters erg klein en als Kit, het vriendinnetje van Roesty, iets zegt, beginnen de letters sierlijk te krullen. Bovendien wordt er veelvuldig met kleuren gespeeld: roze letters om de verliefdheid te benadrukken, roodbruine letters voor Roesty en rode letters voor de gevaarlijke labrador. Ook het vermelden waard zijn de frisse en kleurrijke illustraties van Frieda Van Raevels. Op een vrij realistische manier geeft ze de dieren uit het verhaal weer, zonder daarbij de doelgroep uit het oog te verliezen. Ook aan de vormgeving is heel wat aandacht besteed. Op strategische plaatsen staan er kattenpootjes op de bladspiegel gedrukt en de illustraties werden netjes onder en rond de tekst geplaatst.

Of de Roesty-reeks echt een succes wordt, zal de toekomst uitwijzen. Toch heb je het gevoel dat je het allemaal al eens gelezen hebt. Waarschijnlijk zal Garfield, die andere dikke kat, daar wel voor iets tussen zitten. En zo weet je meteen waar de Bel de mosterd gehaald kan hebben. Er is dus nog steeds niets nieuws onder de zon. [Kristof Sas] Verberg tekst