Opa Sigaar komt logeren, tot grote vreugde van Teun en Willemijn. Natuurlijk is Opa Sigaar niet zijn echte naam, maar hij en zijn sigaar zijn onafscheidelijk, vandaar. Al gauw in het begin van het verhaal komt het roken ter sprake -- mama is er zeker geen voorstander van maar ontneemt haar vader zijn pleziertje niet. Als opa dan, zoals gebruikelijk, zijn kleinkinderen een verhaal vertelt en dat gaat over kinderarbeid in een sigarenfabriek, ziet het er even naar uit dat er een pleidooi voor het niet-roken volgt. Maar het verhaal over Klaas van zeven en Gerrit van tien jaar spitst zich vooral toe op de erbarmelijke omstandigheden waaronder een arbeidersgezin moest zien rond te komen. Letterie schetst een beeld dat voor kinderen van vandaag als van een andere planeet zal lijken te komen. Klaas heeft zo zijn dromen over een grote speklap en weet daar smakelijk over te vertellen. Het lijkt iets dat onbereikbaar is maar door een toevallige samenloop van omstandigheden weet hij een brand in de sigarenfabriek te voorkomen en hij wordt daarvoor beloond met... een speklap en een sinaasappel.

En opa steekt na het verhaal een sigaar op. HIj heeft duidelijk willen maken dat vroeger beslist niet alles beter en mooier was. Op een bijna terloopse wijze, maar niet mis te verstaan, zijn allerlei typerende elementen in het verhaal verwerkt: de kinderarbeid, de woonomstandigheden, het eenzijdige voedsel. En misschien heeft de schrijfster ook wel een steekje onder water willen geven aan de anti-roken hysterie. Maar dat kan ook inlegkunde van een sigarenroker zijn. [Herman Kakebeeke] Verberg tekst

De opa van de zevenjarige Teun en de tienjarige Willemijn komt logeren. Dat betekent voor de kinderen dat er weer spannende en interessante verhalen worden verteld. Deze keer vertelt opa, zelf een fervente roker, over de geschiedenis van de sigaar en vooral over het ellendige leven van twee broertjes. Deze jongens stonden lang geleden zes dagen per week heel vroeg op om op tijd op de fabriek te zijn. Van zes uur 's morgens tot acht uur 's avonds moesten deze jongens tabak in de bladeren rollen. Dit boek bevat geen saaie opsomming van hoe slecht het vroeger allemaal wel niet was, maar een gedramatiseerd verhaal waarin de barre levensomstandigheden thuis en op de fabriek goed uit de verf komen. Bijzonder fraai en grappig zijn de kleurrijke illustraties (gemengde techniek); de omslag is stevig. Mede door het eenvoudige zins- en woordgebruik is het boek uitstekend geschikt voor zowel school (voorlezen, niveautechnisch lezen, stillezen) als thuis. Gedrukt in een schreefloze letter. Vanaf ca. 8 jaar. Verberg tekst