Met literaire bravoure tovert de Amerikaanse schrijver (1963) het aloude detectiveverhaal om tot een postmoderne novelle over de Holocaust. Een 89-jarige detective in ruste slijt zijn laatste dagen op het Engelse platteland. Hij leeft alleen nog voor de bijen die hij houdt. Op een dag passeert een magere, knokige jongen zijn tuin; op zijn rug zit een grijze roodstaartpapegaai. De jongen, Linus, is een joodse vluchteling uit nazi-Duitsland, die logeert bij de plaatselijke dominee. Linus spreekt geen woord. De papegaai daarentegen scandeert raadselachtige reeksen cijfers. Vormen ze een Duitse militaire code of de nummers van Zwitserse bankrekeningen? Als de papegaai wordt gestolen en een commensaal van de pastorie wordt vermoord, komt de oude Sherlock Holmes (want hij is het!) in actie. De papegaai moet gevonden worden! Chabon hanteert met verve een archaïsche taal die past bij dit genrestuk: een literaire exercitie die voor de gemiddelde lezer iets te hoog gegrepen is. Michael Chabon ontving in 2001 voor zijn roman ‘De wonderlijke avonturen van Kavalier & Clay’ de Pulitzer Prize. Kleine druk. Verberg tekst