Amanda stapt op een zonnige dag de deur uit. Afhankelijk van aan welke kant je dit tweeledige boek begint te lezen, krijg je een andere benadering van de feiten van "het verhaal over wat er allemaal niét gebeurde". In Gelukkig maar! staat telkens te lezen wat er was gebeurd als ze dit niet had gedaan, en in Wat jammer nou! lees je wat ze allemaal net misloopt. Zo krijgt ze in Gelukkig maar! geen bloempot op haar hoofd, komt ze geen boze buldog tegen, wordt ze niet door een fietser omvergereden, stapt ze niet in een hondendrol of wordt ze niet door een wesp gestoken. In Wat jammer nou! loopt ze telkens iets leuks mis, zoals het krijgen van een rode ballon, kunnen zwaaien naar de koning die voorbijreed, een euro vinden onder een bankje in het park, een ijsje krijgen of haar beste vriendin tegen het lijf lopen. In het midden van het boek staat een tekening waarop Amanda in bed ligt met de tekst "daar weet ze niets van", en dat is dan ofwel jammer, ofwel gelukkig. De rechterpagina vertelt de weg die Amanda die dag aflegt. De fijne potloodtekeningen zijn erg doordacht en consequent uitgewerkt. Je ziet in de details of in de achtergrond wat er wel had kunnen gebeuren, zoals een ballon die in de verte door de lucht zweeft of een ander kind dat de euro onder het bankje in het park vindt. Op de linkerpagina zie je telkens wat er was gebeurd als ze een andere keuze gemaakt zou hebben. Deze tekeningen zijn in zwart-wit met telkens één ingekleurd detail. Een humoristisch en prikkelend boek dat uitnodigt om stil te staan bij de consequenties van het maken van keuzes, of hoe je naar de dingen kan kijken: is een half glas water halfvol of halfleeg? [Inge Umans] Verberg tekst

Omdat het mooi weer is, besluit Amanda een wandeling door de stad te maken. Onderweg neemt zij nog andere beslissingen zoals linksaf slaan, de straat oversteken, door het park lopen enz. In dit vierkante omkeerprentenboek ontdekt de lezer wat er had kunnen gebeuren als zij andere keuzes zou hebben gemaakt. Aan de ene zijde van het boek wordt uitgewerkt welke leuke dingen Amanda allemaal heeft gemist, aan de andere kant welke onaangename zaken haar niet zijn overkomen. Op de illustratie over twee pagina's middenin het boek ligt de hoofdpersoon - zich nergens van bewust - dan het einde van de dag rustig te slapen. De overige tekeningen beslaan telkens één pagina. Links omkaderde illustraties in zwart, grijs en wit met rode of oranje accenten. Rechts over de hele pagina de weergave van de wandeling zelf ingekleurd met zachte tinten. Een fantasievol boek met een geestige tekst en sfeervolle, knappe tekeningen, waarop veel te ontdekken en te vergelijken valt. Voor kinderen vanaf ca. 4 jaar.

Het verhaal is op zich ontzettend simpel: Amanda stapt op een mooie ochtend de deur uit, wandelt naar het park en langs de markt weer naar huis, waar ze in bed kruipt. Maar er zit meer in dan dat. Wanneer je het boekje openslaat onder de titel 'Gelukkig maar!' krijg je rechts het verhaaltje en op de linkerpagina telkens wat er niet gebeurde, en maar gelukkig ook. Bv. Ze loopt het park in. Gelukkig maar! Want anders was ze omvergereden door een idioot op de fiets.” (p. 7 – 8) Wanneer je het boekje omdraait, krijg je hetzelfde stramien, maar nu met links telkens een gemiste kans: “Wat jammer nou!” Zowel het thema van de consequenties die elke keuze heeft, als de manier waarop dat thema is uitgewerkt, zijn origineel.Maar hoewel het repetitieve karakter enerzijds kleuters zal aanspreken, lijkt het me anderzijds niet zo eenvoudig om de mechaniek van het verhaal te vatten. Kinderen vanaf een jaar of zes vinden het echter wel leuk te raden wat er komt en hiervoor naar aanwijzingen te speuren in de tekeningen. De illustraties zijn simpel maar hebben toch een zekere aantrekkingskracht door de inkleuring met potlood. Om het verschil tussen wat gebeurde en wat niet gebeurde te verduidelijken, is het laatste in zwart-wit, met een oranje toets als steunkleur.

Verberg tekst